slechte dag/ goede dag

Er zijn zo van die dagen dat alles tegenzit. Maar er zijn gelukkig ook dagen die héél goed meezitten. Gisteren was zo'n dag dat alles vlot verliep en zelfs beter !
Ik loop al een tijdje te piekeren ( en daardoor ook minder slaap ) over het welzijn van mijn gezin. Ik voel dat de kids en manlief me meer ' alleen ' nodig hebben , dus eens een mama zonder oppaskindjes, een vrouw zonder kinderen van een ander. Maar dat is moeilijk om te realiseren. Ten eerste : het is en blijft mijn job. Ten tweede : minder werken = minder inkomen met alle gevolgen vandien. Ten derde : dit kan niet in het weekend. Mijn man is chef en die kan nooit weekends vrij hebben.
Het sudderde al een tijdje en ik dacht dat ik de oplossing gevonden had. Ik ga vanaf september niet meer op woensdag werken. Dat is de dag dat mijn kinderen geen school hebben en mijn man zijn dagje vrij.
Nu nog vertellen aan de ouders van de oppaskinderen. Daar lig je ook een paar nachten van wakker. Want hoe kun je zoiets zeggen ?
Gisteren kwam een duidelijk vermoeide moeder haar 2 zoontjes halen. Ze wou even met me spreken. ( klink nooit goed ) Ze zou vanaf september op woensdag niet meer werken, en ik zou dus minder werk hebben. Haar beide zoontjes komen dus niet meer op woensdag. Het speet haar zo, vond me zo'n goede nounou, maar ze was zo moe en wou minder gaan werken. ( is dit besmettelijk ? Je zou zo zeggen .)
Héhé, mijn eigen voorstel kwam er even vlot uit, vlotter dan ik gedacht ( en gerepeteerd ) had.
En nu is het officieel : vanaf september kunnen we op woensdag gezellig in bed blijven liggen, met z'n vieren iets doen, genieten van elkaar . Ik ben er meer dan klaar voor !