flater of goede daad ?

Ik heb deze nacht héél slecht geslapen, liggen piekeren en woelen. Ik heb namelijk het gevoel dat ik een enorme flater heb gedaan. Maar aan de andere kant misschien een goede daad....
Ik heb het lontje van een buskruitvat aangestoken.
Gisteren heb ik klacht ingediend bij de rijkswacht tegen de Jagers. De grote machtige jagers van het departement.
Zoals elke zaterdag gingen we met de kayakclub varen. Mooi weer, goei ambiance, veel volk. ( 4 volwassenen en 15 kinderen in 9 kano's en 2 kayaks ) M. - de directeur van de club - gaat voorop, ik sluit heel de colonne en help degene die vast zitten.
Op ongeveer 3/4 van het traject komen we aan de rechterkant opeens jagers tegen. Met geweer in aanslag in beide handen. We zeggen vriendelijk goededag en tegen elkaar zeggen we dat die kompleet zot zijn om langs de oever te jagen. Er zitten nog verschillende jagers een beetje verderop. Enkelen met fluovestjes, anderen gewoon verstopt in het bos, maar allen met ( gesloten ) geweer. We zeggen tegen de kinderen dat ze veel lawaai moeten maken om de andere verborgen jagers te laten weten dat wij er zijn. We horen ook andere jagers roepen aan de linkerzijde , maar die zien we niet. We komen voorbij de voorlaatste jager, we hebben er ondertussen 6 gepaseerd , en 2 seconden daarna horen we die jagers héél hard roepen en SCHIETEN. Een groot everzwijn loopt van de linkeroever in de rivier. Die jagers zijn gewoon beginnen schieten, en wij stonden daar nog op 20 meter afstand, met 15 kinderen waar we verantwoordelijk voor zijn. We hebben allemaal het everzwijn zien springen, opspringen en neervallen in het water. Er zijn meer dat 8 schoten gelost.
Ik werd overmeesterd door emoties, de tijgerin kwam in mij los en ik was bereid om met mijn peddel de voorlaatste jager te lijf te gaan. "Mijn kinderen ! Alle kinderen ! "riep ik. "Stop met schieten ! "
Maar ik kreeg alleen een opgetrokken schouder en ne glimlach terug. Ik was woest. Ik was doodsbang echt doodsbang...
We zijn meteen gaan zeggen dat die echt niet kan, dat ze heel gevaarlijk gedaan hebben en dat we naar de politie gaan om klacht tegen hen in te dienen.
De kinderen hebben hard moeten peddelen om zo vlug mogelijk aan ons eindpunt te komen. Op terugweg zagen we een 15-tal jagers op straat staan. Eens in onze basis - wachtend op de ouders die hun kinderen komen halen - kwam er 1 jager naar ons om ons te sussen, dat het allemaal niet zo erg was, dat het niet meer zal gebeuren, dat we niet meer mogen varen in het jachtseizoen , en dat er eigenlijk niets gebeurd is.
Diene man heeft het goed mis. Maar als ' volwassenen' hebben we wel kunnen praten. We hebben een akkoord dat we voortaan elkaar gaan verwittigen als wij op het water gaan en zij jagen langs de waterkant. Maar wat er die namiddag is gebeurd, kan niet zomaar vergeten worden. Het incident was te gevaarlijk om het zo te laten. Ik moest voor de club, voor al de kinderen en voor de ouders, en voor mijn eigen kinderen klacht indienen.
4 ouders kwamen meteen mee naar het politiebureau. We hebben er 2,5 uur gezeten. Er bestaat geen specifieke code voor dit geval en het is een zware klacht geworden : mise en danger d'autrui.
We snappen niet dat de jagers ons niet meteen tegengehouden hebben, de jacht gestopt hebben ( met risico dat het everzwijn gewoon verder liep ) of gewoon al de andere jagers verwittigd hebben van onze aanwezigheid. Allé, dat daar geen procedure voor is.
Ik krijg er nog de bibber van .
We kregen ook papieren mee voor slachtofferhulp mee. Voor de kinderen. Zoon R. was tijdens het schieten plat in zijn boot gaan liggen, Dochter M. was beginnen huilen. De meeste kinderen hebben het everzwijn zien doodschieten. Enkele kinderen waren me komen vertellen dat ze zich onveilig gevoeld hadden. ' en danger'....

Dus, wat heb ik nu gedaan. Een flater ? een goede daad ? Heb ik de hele jagersgilde op mijn rug ? Wil ik dat wel ? Is dat normaal dat ik daar bang voor ben ?
Ik weet het niet meer.
Ik ben er zelfs serieus over aan het twijfelen of we volgende week wel dezelfde afvaart gaan doen. We hebben een bijeenkomst onder clubs en gaan met z'n 50 man het water op. Ik zou niet willen dat het een soort 'betoging' wordt en dat de jagers daar aanstoot aan nemen. Stel je voor...