bureau en blokfluit

Dochterlief M. had dringend een bureau nodig. Zij had er wel al een gekregen van haar petervoor haar 7de verjaardag, maar die hebben wij , de ouders , lekker ingepikt. Het was zo'n mooi groot bureau ( 10 x zo groot als M. zeiden we toen ) met een verdieping voor de printer en het klavier van de computer, kastjes en verdiepingen.
Zij had er toen niets aan . Vonden wij, de ouders ... Want wij , de ouders , hadden juist wel een bureau nodig voor onze computer.
Maar nu zit M. in CM 1 en moet er veel huiswerk gemaakt worden. Met alle kleintjes die hier rondlopen, wordt het moeilijk om geconcentreerd te blijven als ze aan de keukentafel werkt. Dus werd er overlegd. Wij een nieuw bureau of zij ... En zij heeft er vanmiddag een mogen uitkiezen.
Ze heeft er eentje gekozen met 3 laden. Daar kreeg ze van mij een stoel bij. Eentje die hoger en lager kan.
R. moest ook nog inkopen voor het school doen : een blokfluit. Zij beginnen er pas nu mee. Naar mijn herinneringen hadden wij al blokfluit vanaf de lagere school . Ik heb oooooit in een ver verleden zelfs notenleer gevolgd.
Thuisgekomen hebben we meteen M. haar bureau en stoel in elkaar gestoken. Zij begon spontaan haar kamer te stofzuigen ( vraag ik al een dikke week ) en ging daarna vlijtig huiswerk maken. Ze is ineens groot geworden achter haar bureau , denk ik dan.
R. zijn blokfluit heb ik meteen afgenomen. Ik kreeg ineens muzikale inspiratie , ahum. Ik moest gewoon fluiten. Eerst het do re mi, met trillende vingers, dan het deuntje van de sound of music do re mi , dan het andere noten liedje van dezelfde musical. En toen begon ik ik helemaal te zoeken ( oei oei de oren ) en ik had meteen enkele klassiekers gefloten : tros beiaard, allouette, au claire de la lune, broeder jacob. R. en manlief zaten mij verbjisterd aan te kijken. J. wist helemaal niet dat ik dat kon. R. was zo verbaasd dat ik zoveel liedjes kon spelen, hij zou dat dus ook wel even doen. Jaaaaaa, tuurlijk. Dus heb ik hem de noten geleerd, zijn verkrampte vingers op de halfopen gaatjes verschoven en met een geduldig moederhart de venijnige tonen aangehoord. Maar een half uurtje later kon hij al mooi het do re mi , voorwaarst en achterwaarts.
O help, dit wordt nog wat. Een blokfluit is een typisch voorbeeld van iets moois en giftig tegelijkertijd.