Rara, wie staat er aan het fornuis ? Juist, ik....
Ik had ineens zo'n zin in frikandon dat ik meteen naar de slager ben gereden en gehakt ben gaan halen. Dat is ook al zo'n gedoe bij de slager. Hier hebben ze niet echt gehakt ( wel iets dat er op lijkt maar héél grof gehakt , niet fijn genoeg voor belgische mondjes ) Dus laat ik mijn biefstuk, mijn kalfslap en varkensvlees op maat malen. En elke keer hoor ik die zucht van Eric, de slager. Hij vraagt wel wat ik er mee gaan doen, maar ik voel dat hij het niet begrijpt. Hoezo ? Zo'n fijn vlees heeft geen smaak meer .... Ik kom het dichtste bij zijn volle begrip als ik zeg ( en lieg ) dat het voor tartaar is. Rauw vlees eten kan zeker op zijn goedkeuring rekenen .
Dus kom ik thuis met een kilo gehakt. Ik heb een uitje versnipperd, een halve paprika, een halve selderstengel en 1 teentje look. Daar meng ik mijn gehakt in. Ondanks de bijtende koude die het gehakt uitstraald , doe ik het met de handen. Ik klop 3 eitjes op, 1 dikke lepel mosterd, een flinke scheut tabasco, peper en zout en een knijp uit de ketchupfles ( nog nooit eerder gedaan, maar ooit eens gezien op Martha's recepten ) Dat doe ik allemaal bij het gehakt. Als laatste doe ik er het paneermeel bij.
je kan frikandon afbakken in de oven, maar ik heb het nu in de pan - met deksel - gedaan. Je moet geduld hebben voor je de frikandon kunt omdraaien. Er moet al een mooi korstje opzitten, anders valt die uit elkaar. En dan wachten en watertanden.
J. wil er wortelen en puree bij, ik wil er fruit en brood bij. En R ? Die zal moeten eten wat de pot schaft !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten